ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ-Α ΕΞΑΜΗΝΟ

 

(A.1) Από ποια βασικά τμήματα αποτελείται ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής;
 Να περιγράψετε συνοπτικά τις κύριες λειτουργίες του κάθε τμήματος.

 

Τα βασικά τμήματα από τα οποία αποτελείται ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι τα εξής: 

Α) Κεντρική μονάδα: η οποία εξωτερικά είναι ένα μεταλλικό κουτί, περιέχει όλα τα βασικά εξαρτήματα με τα οποία δουλεύει ο υπολογιστής. Όλη η ουσιαστική εργασία του Η/Υ γίνεται μέσα σε αυτή τη μονάδα.  Στο εσωτερικό της κεντρικής μονάδας βρίσκονται: Οι συσκευές αποθήκευσης (με πιο συνηθισμένη το σκληρό δίσκο), η μητρική πλακέτα (motherboard), Το τροφοδοτικό, το οποίο διαχειρίζεται το ηλεκτρικό ρεύμα της πρίζας και εφοδιάζει με ρεύμα τον Η/Υ και οι κάρτες επέκτασης, οι οποίες προσθέτουν κάποιες νέες δυνατότητες στον υπολογιστή σας.

 Β) Οθόνη: Η οθόνη του Η/Υ εξωτερικά παρουσιάζει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με μια τηλεόραση. Πράγματι, βρίσκουμε ένα διακόπτη ON-OFF, με τη βοήθεια του οποίου ανοίγουμε ή κλείνουμε την οθόνη, καθώς και διακόπτες για τη ρύθμιση της φωτεινότητας (Brightness), της αντίθεσης (Contrast) και διόρθωσης παραμορφώσεων. Οι οθόνες κατασκευάζονται σε διάφορα μεγέθη. Η μονάδα μέτρησης των διαστάσεων της οθόνης είναι η ίντσα ("). Τυπικές αναλύσεις που χρησιμοποιούνται στις οθόνες των προσωπικών υπολογιστών είναι 640Χ480, 800Χ600, 1024Χ768, 1280Χ1024 και 1600Χ1200.

 Γ) Περιφεριακά: Οποιαδήποτε άλλη συσκευή συνδέεται στην Κεντρική μονάδα του υπολογιστή ονομάζεται περιφεριακή μονάδα. Οι βασικές από αυτές είναι το πληκτρολόγιο, το ποντίκι, ο εκτυπωτής,τα ηχεία,τα ακουστικά κτλ.

 

(A.5) Τι είναι μια Άδεια Χρήσης Λογισμικού και ποιό δικαίωμα παραχωρεί;

Άδεια Χρήσης Λογισμικού είναι τα νόμιμα δικαιώματα που έχουν οι χρήστες ως προς τη 

• χρήση, 
• επεξεργασία και 
• διανομή του λογισμικού 

τα οποία καθορίζονται από τον αρχικό δημιουργό του λογισμικού. Πρακτικά η Άδεια χρήσης Λογισμικού 

• καθορίζει τις ελευθερίες του χρήστη για το τι μπορεί να κάνει νόμιμα με την αρχική δημιουργία κάποιου άλλου.

(A.52) Τι είναι RAM και πώς είναι δομημένη;

Γενικότερα με τον όρο RAM αναφερόμαστε στην κύρια ή κεντρική μνήμη ενός υπολογιστικού συστήματος αρχιτεκτονικής φον Νόιμαν,

•  δηλαδή τη μνήμη στην οποία αποθηκεύονται προγράμματα και δεδομένα, προκειμένου είτε να εκτελεστούν είτε να υποστούν επεξεργασία αντίστοιχα. 
• Μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM, Random access memory) σημαίνει πώς μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα αποθηκευμένα δεδομένα στον ίδιο χρόνο οπουδήποτε και αν βρίσκονται αυτά, δηλαδή με «τυχαία πρόσβαση». 

Σε αντιδιαστολή βρίσκονται συσκευές αποθήκευσης δεδομένων, όπως οι μαγνητικές ταινίες, οι μαγνητικοί δίσκοι («σκληροί» ή «εύκαμπτοι»), στα οποία η πρόσβαση στα δεδομένα μπορεί να γίνει μόνο με κάποιον προκαθορισμένο τρόπο, συνήθως σειριακά, λόγω του τρόπου κατασκευής τους. 

 Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι RAM : 

• η δυναμική RAM (DRAM) και
• η στατική RAM (SRAM). Η DRAM είναι η πιο κοινή μορφή αλλά πρέπει να «ανανεώνεται» (refresh) χιλιάδες φορές ανά δευτερόλεπτο, ενώ η SRAM δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο.

Η SRAM, ως διάταξη, είναι πιο δαπανηρή στην κατασκευή της - και επομένως πιο ακριβή σε σχέση με την DRAM.

 

(A.17) Ποιες βασικές λειτουργίες μπορούμε να εκτελέσουμε σε ένα αρχείο;

 

• Άνοιγμα
• (Εκτύπωση)
• Αποκοπή
• Αντιγραφή
• Επικόλληση
• Διαγραφή
• Μετονομασία
• Δημιουργία Συντόμευσης
• Συμπίεση

(A.3) Ποιές κατηγορίες αποθηκευτικών μέσων έχουμε; Σε ποιά από αυτές ανήκουν οι σκληροί δίσκοι και σε ποιά οι οπτικοί δίσκοι;

 

Οι κατηγορίες αποθηκευτικών στην επιστήμη των Η/Υ είναι οι εξής: 

Α. Τα μαγνητικά μέσα αποθήκευσης είναι οι ταινίες (magnetic tapes) και οι δίσκοι (disks). H εγγραφή των ψηφιακών δεδομένων σε αυτά βασίζεται στη μόνιμη μαγνήτιση μιας μικρής περιοχής του μαγνητικού μέσου με την βοήθεια ενός ηλεκτρομαγνήτη. Η ανάγνωση γίνεται με το πέρασμα του ηλεκτρομαγνήτη πάνω από τη μαγνητισμένη περιοχή και τη δημιουργία επαγωγικού ρεύματος. Η φορά του επαγωγικού ρεύματος εξαρτάται από την πολικότητα της μαγνήτισης και επομένως καθορίζει τη τιμή της ψηφιακής πληροφορίας: 0 ή 1. Στην περίπτωση της εγγραφής έχουμε το αντίστροφο φαινόμενο. Ανάλογα με την τιμή 0 ή 1 που θέλουμε να γραφεί στο δίσκο, διοχετεύεται ρεύμα αντίστοιχης φοράς, δημιουργείται λοιπόν μαγνητικό πεδίο που μαγνητίζει αντίστοιχα την περιοχή του δίσκου.

 Β. Οι οπτικοί δίσκοι (Compact Disk) είναι τα τελευταία χρόνια το πιο διαδεδομένο μέσο αποθήκευσης μεγάλου όγκου ψηφιακών δεδομένων, ειδικά για εφαρμογές πολυμέσων. Οι συσκευές ανάγνωσης οπτικών δίσκων βασίζονται στην ανάκλαση μιας φωτεινής δέσμης laser πάνω στην επιφάνεια του δίσκου. Το υλικό κατασκευής τους ποικίλλει ανάλογα με την τεχνολογία ανάγνωσης και εγγραφής. Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η μεγάλη διάρκεια ζωής τους λόγω του προστατευτικού στρώματος πλαστικού που τους περιβάλλει. Οι πιο διαδεδομένες κατηγορίες οπτικών δίσκων είναι οι εξής: · CD-ROM: Μουσικά CD (CD-Audio) και CD δεδομένων (CD-Data) · Εγγράψιμα CD (CD-Recordable ή WORM-Write Once Read Many) · Eπανεγγράψιμα CD (CD-RW Rewritable ή CD-Erasable) · DVD (Digital Versatile Disks)

 Γ. USB Flash Memory. Συνδέεται με τον υπολογιστή μέσω θύρας USB και αποθηκεύει δεδομένα σε ολοκληρωμένα κυκλώματα (τσιπ) μνήμης που βρίσκονται στο εσωτερικό του. Το είδος αυτών των τσιπ ονομάζεται "μνήμη flash" (φλας - "flash memory") και γι αυτόν το λόγο η συσκευή ονομάζεται flash drive. Όση ώρα είναι συνδεδεμένο στον υπολογιστή μπορούμε σε αυτό να γράψουμε ή να διαβάσουμε δεδομένα με μεγάλη ταχύτητα ενώ όταν το αποσυνδέσουμε τα δεδομένα μας παραμένουν στα τσιπ μνήμης για απεριόριστο χρόνο.

 Δ. Οι κάρτες μνήμης είναι πολύ μικρά αποθηκευτικά μέσα που περιέχουν ολοκληρωμένα κυκλώματα μνήμης flash (φλας). Η διαφορά τους από τα USB flash drive είναι ότι δε μπορούν να συνδεθούν απευθείας στον υπολογιστή για να διαβάσουμε και να γράψουμε δεδομένα σε αυτές, αλλά ότι χρειάζονται ειδική συσκευή ανάγνωσης καρτών μνήμης ("card reader"). Στους επιτραπέζιους υπολογιστές συνήθως απαιτείται να προμηθευτούμε μία εξωτερική συσκευή ανάγνωσης καρτών. Η τιμή μιας τέτοιας συσκευής είναι αρκετά χαμηλή.

  

(A.69) Ποια είναι τα δομικά μέρη του UNIX;

 

• Βασικό συστατικό στοιχείο του λειτουργικού συστήματος Linux είναι ο πυρήνας ή kernel. Το kernel είναι το ενδιάμεσο στρώμα ανάμεσα στο υλικό και τον χρήστη ή τις εφαρμογές που εκτελεί ο χρήστης. 

Διαχειρίζεται τις συσκευές, τη μνήμη RAM και την CPU με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται η καλύτερη δυνατή χρήση τους.  

Ο kernel είναι υπεύθυνος να ελέγχει και να δίνει προτεραιότητα στις διεργασίες, να μοιράζει τον χρόνο που θα έχει η καθεμία σε κάθε κύκλο στην CPU και ανάλογα με τις δυνατότητες του hardware να ελέγχει την πολυεπεξεργασία, δηλαδή την ταυτόχρονη εκτέλεση πολλαπλών εφαρμογών. 

Στο επίπεδο της μνήμης Ram, παραχωρεί τον χώρο που χρειάζεται κάθε εφαρμογή και αποφασίζει τι θα στείλει στην εικονική μνήμη ή swap στον σκληρό δίσκο και πότε.

• Γύρω από το kernel, υπάρχουν τα κελύφη ή shells, τα οποία ανάλογα με τα προνόμια της εφαρμογής ή του χρήστη, του επιτρέπουν να πλησιάσει στις δυνατότητες που του παρέχει ο πυρήνας. Αυτό φυσικά γίνεται για λόγους ασφαλείας, ώστε μία λανθασμένη επιλογή να μην οδηγήσει το σύστημα σε κατάρρευση. 

(A.45) Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός αλγορίθμου;

1) Είσοδος. Καμία, μία ή περισσότερες τιμές δεδομένων πρέπει να δίνονται ως είσοδοι στον αλγόριθμο. Η περίπτωση που δεν δίνονται τιμές δεδομένων εμφανίζεται, όταν ο αλγόριθμος δημιουργεί και επεξεργάζεται κάποιες πρωτογενείς τιμές με τη βοήθεια συναρτήσεων παραγωγής τυχαίων αριθμών ή με τη βοήθεια άλλων απλών εντολών

2) Έξοδος. Ο αλγόριθμος πρέπει να δημιουργεί τουλάχιστον μία τιμή δεδομένων ως αποτέλεσμα προς το χρήστη ή προς έναν αλλο αλγόριθμο.

3) Καθοριστικότητα. Κάθε εντολή πρέπει να καθορίζεται χωρίς καμία αμφιβολία για τον τρόπο εκτέλεσής της. Λόγου χάριν, μία εντολή διαίρεσης πρέπει να θεωρεί και την περίπτωση, όπου ο διαιρέ- της λαμβάνει μηδενική τιμή.

4) Περατότητα. Ο αλγόριθμος πρέπει να τελειώνει μετά από πεπερασμένα βήματα εκτέλεσης των εντολών του. Μία διαδικασία που δεν τελειώνει μετά από ένα συγκεκριμένο αριθμό βημάτων δεν αποτελεί αλγόριθμο, αλλά λέγεται απλά υπολογιστική διαδικασία (computational procedure).

5) Αποτελεσματικότητα. Κάθε μεμονωμένη εντολή του αλγορίθμου να είναι απλή. Αυτό σημαίνει ότι μία εντολή δεν αρκεί να έχει ορισθεί, αλλά πρέπει να είναι και εκτελέσιμη.

 

(A.81) Να αναφέρετε ονομαστικά τα κυριότερα μέρη ενός Λειτουργικού Συστήματος. Τι γνωρίζεται για τον πυρήνα και το ρόλο του σε ένα Λ/Σ;

 

Ένα Λειτουργικό Σύστημα αποτελείται από

• Τον πυρήνα(kernel)
• Το Σύστημα Αρχείων(File System)
• Τον Φλοιό(Shell) ή Διερμηνευτή Εντολών

Το πιο σημαντικό μέρος ενός Λ/Σ είναι ο πυρήνας(kernel).

• Αποτελεί το μέρος του λειτουργικού Συστήματος που βρίσκεται πιο κοντά στο υλικό του υπολογιστή(hardware).
• Εκκινεί πρώτος με το άνοιγμα του Η/Υ και τερματίζει τελευταίος με το κλείσιμο.

Ο πυρήνας είναι ο «ελεγκτής της κυκλοφορίας».

• Ρυθμίζει την επικοινωνία και το συγχρονισμό των διεργασιών και 
• κατανέμει τους πόρους του συστήματος στη ram και στη cpu.

(A.44) Να αναφέρετε τις πιο συνηθισμένες τεχνικές σχεδίασης αλγορίθμων.

 

Οι πιο συνηθισμένες τεχνικές είναι η διαίρει και βασίλευε, ο δυναμικός προγραμματισμός και η άπληστη μέθοδος.

·         Στη διαίρει και βασίλευε το αρχικό σύνθετο πρόβλημα διασπάται σε μικρότερα επιμέρους προβλήματα της ίδιας φύσης με το αρχικό αλλά μικρότερα σε μέγεθος. Ένα παράδειγμα τέτοιας μεθόδου είναι η δυαδική αναζήτηση στην οποία η αναζήτηση ενός στοιχείου σε έναν πίνακα ανάγεται στην αναζήτηση του στοιχείου στο πάνω ή κάτω μισό του πίνακα. Αυτή η προσέγγιση εντάσσεται στη top-down μεθοδολογία, από πάνω προς τα κάτω δηλαδή από το σύνθετο στο απλό.

·         Στο δυναμικό προγραμματισμό αρχικά επιλύονται μικρότερα σε μέγεθος άρα απλούστερα στιγμιότυπα του αρχικού προβλήματος και μέσω της σύνθεσης αυτών επιχειρείται η επίλυση του αρχικού συνθετότερου προβλήματος.

·         Στην άπληστη μέθοδο επιχειρείται σε κάθε βήμα επίλυσης του προβλήματος η επιλογή που φαίνεται καλύτερη εκείνη τη στιγμή χωρίς να γίνεται προσπάθεια συνολικής θεώρησης του προβλήματος. Σε πολλές περιπτώσεις αυτή η προσέγγιση οδηγεί στην καλύτερη δυνατή λύση.

(A.16) Τι ονομάζεται κώδικας ή σύνολο χαρακτήρων; Τι γνωρίζετε για τους κώδικες χαρακτήρων ASCII και Unicode; Από πόσα bit αποτελείται ο καθένας;

 

Μια κωδικοποίηση χαρακτήρων αποτελείται από έναν κώδικα που συσχετίζει ένα σύνολο χαρακτήρων όπως πχ οι χαρακτήρες που χρησιμοποιούμε σε ένα αλφάβητο με ένα διαφορετικό σύνολο πχ αριθμών , ή ηλεκτρικών σημάτων, προκειμένου να διευκολυνθεί 

·         η αποθήκευση ,

·         διαχείριση κειμένου σε υπολογιστικά συστήματα καθώς και η 

·         μεταφορά κειμένου μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων. 

 

·         Ο κώδικας ASCII (American Standard Code for Information Interchange, Αμερικανικός Πρότυπος Κώδικας για Ανταλλαγή Πληροφοριών) είναι ένα κωδικοποιημένο σύνολο χαρακτήρων του λατινικού αλφάβητου .Χρησιμοποιείται για αναπαράσταση κειμένου στους υπολογιστές. σε συσκευές τηλεπικοινωνίας, καθώς και σε άλλες συσκευές που δουλεύουν με κείμενο. Οι περισσότερες σύγχρονες κωδικοποιήσεις χαρακτήρων βασίζονται στον ASCII, αν και υποστηρίζουν πολύ περισσότερους χαρακτήρες.

 

·         Ενώ ο ASCII περιορίζεται σε 128 χαρακτήρες, το Unicode υποστηρίζει πολύ περισσότερους (χιλιάδες 144.500 σχεδόν) και χωρίζεται σε 3 διατάξεις που ονομάζονται UTF-8, UTF-16 και UTF-32 και αποτελούνται από 8,16 και 32 bit αντίστοιχα ανά χαρακτήρα.

Για να είναι δυνατή η προς τα πίσω συμβατότητα, οι 

·         128 χαρακτήρες του ASCII έχουν τοποθετηθεί στα ίδια κωδικά σημεία της κωδικοποίησης Unicode. Συνεπώς 

·         ο ASCII μπορεί να θεωρηθεί διάταξη 7-bit για ένα πολύ μικρό υποσύνολο της Unicode που σημαίνει ότι 

·         όλος ο ASCII είναι έγκυρος εντός του UTF-8. 

·         Στο UTF-16 και στο UTF-32 επειδή χρησιμοποιούν 16 ή 32 bit ανά χαρακτήρα πρέπει να γίνει μετατροπή για να είναι συμβατός.

(A.54) Τι είναι το bit, το byte και το word; Τι αναπαριστά το καθένα; Πως συνδέονται μεταξύ τους;

 

Το δυαδικό ψηφίο (bit) είναι η στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας στην Επιστήμη Υπολογιστών. 

·         Ένα bit είναι η μικρότερη δυνατή ποσότητα πληροφορίας που μπορεί να αποθηκευτεί από μία δυαδική συσκευή, ή από άλλο φυσικό σύστημα το οποίο μπορεί να υπάρχει σε μία από δύο διακριτές καταστάσεις (π.χ. 0 και 1).

·          Το byte (και τα πολλαπλάσια του) είναι μονάδα μέτρησης ποσότητας πληροφορίας στα υπολογιστικά συστήματα. Ένα byte ισοδυναμεί με 8 bit. Το byte μπορεί να αντιπροσωπεύσει τιμές από 0 έως και 255 στο δεκαδικό σύστημα. 

·         Το word στις γλώσσες προγραμματισμού της επιστήμης της πληροφορικής αναφέρεται σε μια αριθμοσειρά, η οποία χρησιμοποιείται ως μεταβλητή δυναμικότητας π.χ 32 bit,  ή 64 bit.

(A.21) Να μετατρέψετε τον δεκαδικό αριθμό 120 σε δυαδικό και οκταδικό αριθμό.

120=64+32+16+8

 

Άρα 120<10>=1111000<2>

0 *1 (2^0)

0 *2 (2^1)

0 *4 (2^2)

1 *8 (2^3)

1*16 (2^4)

1*32 (2^5)

1*64 (2^6) 

 

001111000(2)= 170(8) 

Χωρίζω τον δυαδικό ανά 3 ψηφία για να βρώ τον αντίστοιχο αριθμό στο οκταδικό σύστημα

0* 8^0

7*8^1

1*8^2

= 120(10) 

 

(A.215) Εξετάστε την ισχύ των παρακάτω προτάσεων δηλώνοντας ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ και εξηγώντας την επιλογή σας (Όπου κρίνετε απαραίτητο, παραθέστε παράδειγμα).

α)Τα επικρατέστερα Λειτουργικά Συστήματα (Windows, Unix, Linux, Mac OS) υποστηρίζουν την OpenGL.

β) Η OpenGL μπορεί αποκλειστικά να κληθεί (is callable) από τις γλώσσες προγραμματισμού C / C++ (δηλαδή υπάρχει μοναδικό language binding).

γ) Το μοναδικό περιβάλλον ανάπτυξης προγραμμάτων OpenGL είναι το DEV C++.

δ) Η OpenGL περιέχει εντολές επιλογής (τύπου If ... else).

ε) Οι εντολές της OpenGL ξεκινούν με το πρόθεμα gl.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

α)Τα επικρατέστερα Λειτουργικά Συστήματα (Windows, Unix, Linux, Mac OS) υποστηρίζουν την OpenGL.

Σωστό. Η OpenGL είναι ανεξάρτητη λειτουργικού συστήματος και συνήθως αλληλεπιδρά με την κάρτα γραφικών ώστε να πετύχει ταχύτερη απόδοση γραφικών.

β) Η OpenGL μπορεί αποκλειστικά να κληθεί (is callable) από τις γλώσσες προγραμματισμού C / C++ (δηλαδή υπάρχει μοναδικό language binding).

Σωστό. Μια βιβλιοθήκη που υλοποιεί το πρότυπο της OpenGL μπορεί να συνταχθεί σε οποιαδήποτε γλώσσα προγραμματισμού (η OpenGL είναι πρότυπο ανεξάρτητο πλατφόρμας).

γ) Το μοναδικό περιβάλλον ανάπτυξης προγραμμάτων OpenGL είναι το DEV C++.

Λάθος. Η OpenGL είναι ένα σύνολο εντολών (Application Programming Interface – API) που μας επιτρέπει την δημιουργία τριδιάστατων γραφικών. Δεν είναι γλώσσα προγραμματισμού αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μια πληθώρα γλωσσών προγραμματισμού (C, C++, Java και άλλες). Συνεπώς DEV C++ δεν είναι το μοναδικό περιβάλλον ανάπτυξης προγραμμάτων.

δ) Η OpenGL περιέχει εντολές επιλογής (τύπου If ... else).

Σωστό. H OpenGL χρησιμοποιεί μια μηχανή καταστάσεων (state machine) για να επικοινωνεί με την εφαρμογή. Σε αυτή την μηχανή καταστάσεων η OpenGL παραμένει διαρκώς σε μια κατάσταση μέχρι να αλλάξει η εφαρμογή την κατάσταση.

ε) Οι εντολές της OpenGL ξεκινούν με το πρόθεμα gl.

Σωστό. Οι εντολές OpenGL χρησιμοποιούν το πρόθεμα gl και αρχικά κεφαλαία γράμματα για κάθε λέξη που συνθέτει το όνομα της εντολής (π.χ. glClearColor()). Πολλές από τις συναρτήσεις της δέχονται προκαθορισμένα ορίσματα (συμβολικές σταθερές) που αρχίζουν με GL_, γράφονται με κεφαλαία γράμματα και οι λέξεις διαχωρίζονται με κάτω παύλα (π.χ. GL_COLOR_BUFFER_BIT).

(A.47) Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα προκειμένου να θεωρήσουμε έναν αλγόριθμο πλήρη;

1) Είσοδος. Καμία, μία ή περισσότερες τιμές δεδομένων πρέπει να δίνονται ως είσοδοι στον αλγόριθμο. Η περίπτωση που δεν δίνονται τιμές δεδομένων εμφανίζεται, όταν ο αλγόριθμος δημιουργεί και επεξεργάζεται κάποιες πρωτογενείς τιμές με τη βοήθεια συναρτήσεων παραγωγής τυχαίων αριθμών ή με τη βοήθεια άλλων απλών εντολών

2) Έξοδος. Ο αλγόριθμος πρέπει να δημιουργεί τουλάχιστον μία τιμή δεδομένων ως αποτέλεσμα προς το χρήστη ή προς έναν αλλο αλγόριθμο.

3) Καθοριστικότητα. Κάθε εντολή πρέπει να καθορίζεται χωρίς καμία αμφιβολία για τον τρόπο εκτέλεσής της. Λόγου χάριν, μία εντολή διαίρεσης πρέπει να θεωρεί και την περίπτωση, όπου ο διαιρέ- της λαμβάνει μηδενική τιμή.

4) Περατότητα. Ο αλγόριθμος πρέπει να τελειώνει μετά από πεπερασμένα βήματα εκτέλεσης των εντολών του. Μία διαδικασία που δεν τελειώνει μετά από ένα συγκεκριμένο αριθμό βημάτων δεν αποτελεί αλγόριθμο, αλλά λέγεται απλά υπολογιστική διαδικασία (computational procedure).

5) Αποτελεσματικότητα. Κάθε μεμονωμένη εντολή του αλγορίθμου να είναι απλή. Αυτό σημαίνει ότι μία εντολή δεν αρκεί να έχει ορισθεί, αλλά πρέπει να είναι και εκτελέσιμη.

(A.2) Ποιες είναι οι διαθέσιμες τεχνολογίες εκτυπωτών και σε ποια χρήση απευθύνεται η κάθε μία; Να αναφέρετε τα κριτήρια αξιολόγησης ενός εκτυπωτή

Υπάρχουν αρκετά είδη εκτυπωτών, με πιο διαδεδομένους τους ακόλουθους: α) Dot Matrix, β) Inkjet, που λειτουργούν με σύστημα ψεκασμού στο χαρτί, γ) Laser και δ) Θερμικοί εκτυπωτές.

•  α) Οι Dot Matrix παρέχουν χαμηλή ποιότητα εκτύπωσης και χρησιμοποιούνται κυρίως για εκτυπώσεις αποδείξεων, τιμολογίων κ.λπ., εκεί δηλαδή όπου η ποιότητα της εκτύπωσης δεν απασχολεί ιδιαίτερα. Η λειτουργία των εκτυπωτών ακίδων βασίζεται στην χρήση μιας μήτρας που έχει μία ή δύο στήλες με ακίδες. 
• β) Οι Inkjet παρέχουν εκτυπώσεις ικανοποιητικής ποιότητας και μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες ενός μικρού γραφείου και έχουν μικρό κόστος, ακόμα και οι έγχρωμοι, και είναι αρκετά αθόρυβοι. Η εκτύπωση των εκτυπωτών ψεκασμού (Inkjet) πραγματοποιείται με ψεκασμό μελάνης πάνω στο χαρτί. Η κεφαλή εκτύπωσης περιέχει το μελάνι το οποίο ψεκάζει πάνω στο χαρτί έτσι, ώστε να ζωγραφίζει την εικόνα που στέλνει ο υπολογιστής. 
• γ) Οι εκτυπωτές Laser υπερτερούν, καθώς επιτυγχάνουν τις ποιοτικότερες εκτυπώσεις αλλά το κόστος είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τους Inkjet εκτυπωτές και ιδιαίτερα οι έγχρωμοι είναι πολύ ακριβοί. Οι εκτυπωτές Laser ονομάζονται επίσης, εκτυπωτές σελίδας, γιατί μια ακτίνα Laser ζωγραφίζει την εικόνα της σελίδας επάνω σ’ ένα ηλεκτρικά φορτισμένο κύλινδρο, το τύμπανο. Το μελάνι, με μορφή σκόνης, κολλά στα φορτισμένα μέρη του τύμπανου και στη συνέχεια μεταφέρεται στο χαρτί, όπου και στερεοποιείται με τη βοήθεια θερμότητας 
• δ) Οι Θερμικοί εκτυπωτές βρίσκουν εφαρμογή στις βιομηχανικές και παραγωγικές μονάδες, εξυπηρετώντας εκτυπωτικές ανάγκες ετικετών, σημάτων, επιγραφών κ.ά. και το κόστος είναι απαγορευτικό για αγορά για προσωπική χρήση.

Υπάρχουν επίσης και οι 3D εκτυπωτές που τυπώνουν τρισδιάστατα.

Τα κριτήρια αξιολόγησης ενός εκτυπωτή είναι 

• Η ταχύτητα εκτύπωσης
• Η ποιότητα εκτύπωσης
• Το κόστος αγοράς του εκτυπωτή
• Το πόσο αθόρυβος είναι
• Το κόστος συντήρησης και αναλώσιμων
• Ο όγκος που καταλαμβάνει
• Αν συνδέεται ασύρματα

(A.70) Τι είναι το FAT και τι το NTFS σύστημα διαχείρισης αρχείων στο δίσκο;

·         Το FAT είναι το καθιερωμένο σύστημα αρχείων του λειτουργικού συστήματος DOS της Microsoft . Τα αρχικά σημαίνουν File Allocation Table(πίνακας κατανομής αρχείων).

Το FAT είναι ένα αρκετά απλό σύστημα αρχείων και τα περισσότερα λειτουργικά το υποστηρίζουν ακόμα.

·         Αλλά έχει ξεπεραστεί από το NTFS (New Technology File System) που καθιερώθηκε από τα Windows NT και μετά.

Το NTFS είναι πιο

·         ασφαλές, 

·         αποδοτικό, 

·         αξιόπιστο και με

·         μικρότερο κατακερματισμό αρχείων.

·         Επίσης υπάρχει ασφάλεια πρόσβασης με δικαιώματα σε φακέλους και αρχεία.